Forrest River Valley

Het is hier ’s nachts zo onvoorstelbaar rustig. Je komt helemaal tot jezelf hier. 
We hebben een fantastisch uitzicht op een soort vallei. Je ziet er allerlei soorten vogels die wij in Nederland niet kennen.
Om kwart voor zeven beginnen er vogels te zingen op een manier die wij ook niet kennen.
Gisteren hebben we aangegeven dat we rond half negen ontbijt wilden. Precies om half negen wordt er op de deur geklopt. Bob brengt een overheerlijk ontbijt binnen. Geweldig.
We maken er een rustige ochtend van. Tegen elf uur krijgt Carolien de kriebels. Er moet toch nog wat gedaan worden vandaag! We gaan koala’s spotten. Goed idee.
We rijden naar het Great Otway National Park. Want daar zit in ieder boom wel een koala. Zegt TravelEssence in haar brochure. We rijden erheen en gaan het grote bos in via een zogenaamde “dirtroad”. Plotseling vraagt Frank aan Carolien of ze de auto even aan de kant kan zetten. Carolien doet dat en Frank opent de deur om een enorme spin zijn vrijheid te gunnen. Hij zag op de speaker, aan de binnenkant van de deur, een Huntsman zitten. Dit zijn spinnen van ongeveer een centimeter of tien groot… Tja, dat is toch wel even schrikken. Helaas hebben we door alle consternatie vergeten om er een foto van te maken.
We rijden daarna zeker nog twee uur kriskras door dat bos, maar we zien geen één koala. Wel zien we ontzettend veel verbande gumtree’s (Eucalyptusbomen) van enkele seizoenen geleden. Frank zoekt via Google op of dat zo is. En ja hoor: er is in dit deel van het park geen koala meer te zien. Hebben wij weer…
Dus rijden we naar een gedeelte waar ze dus wel te zien zouden zijn. Bedenk dat dit gelijk weer een uur rijden is. Maar goed, de tijd is onze vriend en we gaan vol goede moed koala’s spotten. Daar aangekomen blijkt dit bos wel erg groot. Zeg maar gerust woud! Ook hier rijden we een paar uur rond. Géén koala’s… Wanneer we aan de andere kant van het bos bij de rand komen, ziet Carolien ineens een Koala!!! Yeah, gelukkig, al is het er maar eentje…
Wanneer we op de terugweg via de Great Ocean Road terug naar huis rijden spotten we er zo maar weer één (dat kwam eigenlijk omdat er daar een heleboel mensen met hun camera stonden… ;-)
’s Avonds eten we weer bij de Brewery. Er is hier in de gehele omtrek toch geen ander tentje.